Ondanks z'n luidruchtig gebulk, zit er toch een klein verlegen zieltje
in Rik z'n hart. Z'n hart is groot, dat blijkt alweer wanneer hij de
snaren van z'n bas aanraakt. Rik is een opvallende ETV'er die altijd
beweert dat ETV beter is dan de rest. Vooral tijdens de verscheidene
introductieweken lukt het hem aardig om de sfeer bij de eerstejaars
op te krikken. Deze judoka heeft al meerdere botten gebroken, maar
meestal duurt het niet lang voordat hij weer flink staat te rossen.
Beverwijk is zijn thuisbasis waar sinds kort ook veel op z'n net gekochte
gitaar staat te raggen, want daar houdt Rik van.
De bandleden over Rik:
Dave
Rikkie is waarschijnlijk de beste muzikant in onze gelederen. Het kan
hem dan ook tot waanzin drijven als hij tijdens de repetitie's door onze
herrie z'n bas weer eens niet fatsoenlijk gestemd krijgt. Maar Rik is
vooral een gezellige gozer, die de sfeer er altijd in houdt!
Jeroen
Steekt muzikaal wel een enorm stuk boven de rest van het zooitje uit.
Echt, Rik is een goed bassist. Daarnaast issie ook nog eens erg enthousiast
en kritisch. Gooi dat in een blender en dan gaat 'ie ons allemaal ff'tjes te snel.
Maar.... door Rik is de kwaliteit van ons kunnen enorm toegenomen.
Rik, je bassies lopen prima man!
Catran
Catran, leg die gele gitaar opzij en schrijf je verhaal
Les
deze goedlachse bassist is een perfectionist in hart en nieren,
vooral als het zijn eigen spel betreft.(is maar goed ook, want ik neem het
er niet altijd zo nauw wat dit betreft)
Speelt zo strak als een als een drumvelletje op dave z'n drumstel,
een waar genot om naar te luisteren. Dit komt helaas op de cd niet
helemaal tot zijn recht helaas. Brengt in de meeste gevallen veel
gezelligheid met zich mee, zeker als hij weer eens wat flessen leegdrinkt.
Arnold
Rik kwam altijd een beetje bot en luidruchtig over. Tijdens INTRO97 hebben
we samen met nog twee personen het volleybal tournooi georganiseerd. Hier heb ik
Rik dus voor het eerst ontmoet en hier kwam ik er snel achter dat je niet met hem
moest gaan stoeien, want dat verloor je toch. Die tijd hadden we nogal een
oppervlakkige band. Sinds we samenspelen in de Bakfietsband is dat helemaal anders.
Wanneer ik sacharijnig ben (jaja, zelfs ik heb er last van) weet Rik nog wel eens
een gevoelige snaar te raken, maar dat wordt altijd weer meteen opgelost.
Volgens mij heeft Rik een onverzadigde drang naar meer. Niet alleen muzikaal, maar
het liefst wil hij alle instrumenten tegelijk bespelen en nog zingen ook. Rustig Rik,
alles op z'n tijd.
